SABR EN GANBARU - DE KRACHT VAN VOLHOUDEN

✨ SABR (صبر) EN GANBARU  (頑張る) - DE KRACHT VAN VOLHOUDEN ✨

In Istanbul leerde ik over Sabr (صبر). Het wordt vaak vertaald als geduld, maar het is veel meer dan dat. Sabr is standvastigheid. Het is blijven staan wanneer alles in je roept om op te geven. Het is weten dat je niet alles kunt forceren, maar ook niet stil hoeft te blijven staan. Het is volhouden, niet uit dwang, maar uit vertrouwen.


Later, tijdens mijn tijd in Japan, kwam ik een begrip tegen dat hier sterk aan doet denken: Ganbaru (頑張る). Het betekent: volhouden, je best doen, niet opgeven, zelfs als het zwaar wordt.


Waar Sabr je uitnodigt om te vertrouwen op de stroom van het leven, roept Ganbaru je op om in jezelf de kracht te vinden om door te zetten. Het zijn twee manieren om moeilijkheden te omarmen: de ene in overgave, de andere in vastberadenheid.


Jaren later, toen mijn oudste zoon de diagnose diabetes type 1 kreeg, voelde ik wat deze wijsheden echt inhielden. De nachten waarin ik wakker lag, uitgeput en bezorgd, de momenten waarop ik dacht: hoe moet ik nog verder? Sabr en Ganbaru waren daar, stil en krachtig. Niet als iets dat me passief hield, maar als de kracht die me telkens weer verder droeg, met vertrouwen, geduld en doorzettingsvermogen, stap voor stap.


Hoe kun je Sabr en Ganbaru in je dagelijks leven laten groeien? Door te beseffen dat je niet alles meteen hoeft op te lossen. Door één stap tegelijk te zetten, zelfs als je het pad nog niet kunt zien. Door, wanneer je struikelt, mild te zijn voor jezelf, en telkens weer op te staan. En bovenal: door te vertrouwen dat ook deze storm ooit zal gaan liggen.


In volhouden denken we vaak aan iets hards, iets stoers. Aan tanden op elkaar, blijven doorgaan en niet opgeven. Maar het is subtieler dan dat: echte kracht gaat niet alleen over hard zijn of jezelf voortstuwen tegen elke prijs. Het heeft ook zachtheid: het vermogen om mild te blijven voor jezelf als het zwaar is. Om te erkennen dat je moe bent, dat je twijfelt. Volhouden betekent dat je leert bewegen met de storm, dat je weet wanneer je moet ademen, wanneer je moet rusten, en wanneer je weer verder kunt.


Soms is niet vechten het krachtigste wat je kunt doen. Zet door, maar blijf zacht voor jezelf. Dat is de stille moed die Sabr en Ganbaru met elkaar verbinden. 🌿✨

 



#Sabr #صبر #Ganbaru #頑張る #Geduld #Doorzetten #Veerkracht #SoefiWijsheid #JapanseWijsheid #Levenslessen #Wereldwijs #Zwerfkeien #InnerlijkeKracht #RustEnBalans #Mindfulness #Zelfgroei #BewustLeven

holocaust nazi
3 juli 2025
Uri (82) kwam als baby in onderduik terecht in Heemstede, terwijl zijn ouders schuilden op een boerderij in de Beemster. Zijn vader ontsnapte op het nippertje uit een deportatietrein, zonder jas, in de vrieskou van februari 1943.
30 juni 2025
Zîn vluchtte als vijftienjarig meisje uit het Koerdische dorp Lice, nadat hun huis in brand werd gestoken. In haar verhaal vertelt ze over haar roots, haar vlucht, en haar zoektocht naar identiteit in Nederland.
Vooruit kijken: het verhaal van een Joodse vrouw die Odessa achterliet
30 juni 2025
In 1995 vertrok Irina met niet meer dan een koffertje, haar papieren en hoop. Ze vluchtte uit Oekraïne omdat ze Joods was, en omdat niemand haar beschermde toen het echt nodig was.
19 juni 2025
Wat geeft jouw leven waarde? Niet groots of ingewikkeld, maar juist in het kleine: die eerste slok koffie, een wandeling, iets creëren. In Japan noemen ze dat Ikigai – 生き甲斐. Geen prestatie, maar een bron van vreugde in het alledaagse. 🌿
Van de Sovjet-Unie naar Nederland
17 mei 2025
Amina groeide op in de Sovjet-Unie, waar religie verboden was en hoofddoeken uit het straatbeeld verdwenen. Haar grootvader, ooit imam, verborg zijn geloof in stilte. Haar moeder stopte haar hoofddoek weg, uit angst. Maar de traditie leefde voort, in fluisteringen, in herinneringen, in gebaren.
Zonder woorden luisteren
15 mei 2025
Mijn grootmoeder vluchtte uit het oude Tsaristische Rusland, mijn grootvader ontmoette haar in Parijs toen hij op verlof was uit Nederlands-Indië. Wat hen verbond, was iets onzichtbaars: een stille gevoeligheid. Zonder woorden aanvoelen wat de ander nodig heeft. En zo leerde ook ik zonder woorden te luisteren. Later vond ik dezelfde verfijnde stilte terug in India, Istanbul, Japan en Korea. Over de kracht van aanvoelen en luisteren met je hart.
Groeien begint met de moed om naar binnen te kijken
13 mei 2025
Tijdens mijn tijd in Japan leerde ik over Naikan: zacht en eerlijk naar jezelf kijken — niet om te oordelen, maar om te begrijpen. Later ontdekte ik dankzij een Marokkaanse broeder dat ook in de islamitische traditie een soortgelijk pad bestaat: Muhasaba. Twee werelden, één wijsheid: groeien begint met de moed om naar binnen te kijken.
geëmigeerd
30 april 2025
Met een Indonesische betovergrootvader die naar Nederland emigreerde, emigreerde Iris zelf naar Parijs en uiteindelijk naar Brazilië.
Portret van Mirjam Rampersad, op zoek naar haar Surinaamse roots
26 april 2025
Mirjam Rampersad groeide op zonder te weten waar haar roots lagen. Geadopteerd door een streng gereformeerd gezin voelde ze zich altijd tussen twee werelden in. Pas als tiener ontdekte ze haar Surinaams-Hindoestaanse afkomst. Een verhaal over gemis, veerkracht en uiteindelijk: thuiskomen bij jezelf.
Nafs
10 april 2025
Na Dunya, de vergankelijke wereld, volgt de blik naar binnen. In de soefi-wijsheid heet dat Nafs (النفس) — de strijd met ons ego. Hoe vinden we rust te midden van onze eigen verlangens en onrustige gedachten?
Meer posts