SHISA KANKO – Aandacht in actie

SHISA KANKO – Aandacht in actie

Net terug uit Japan, vertelde een vriend van me over iets wat hem in de trein was opgevallen. "Die machinist stond daar de hele tijd te wijzen en dingen hardop te zeggen. Heel vreemd," zei hij. "Alsof zij tegen zichzelf praatte."


Wat hij had gezien, was shisa kanko, letterlijk: “aanwijzen en benoemen”. Dat is een Japanse foutpreventiemethode die al meer dan een eeuw wordt toegepast, vooral door spoorwegpersoneel. Elke handeling gaat gepaard met een gebaar en een duidelijke uitspraak. Het is alsof ze een dialoog voeren met zichzelf, een manier om niets te vergeten, niets automatisch te doen.


Onderzoek toont aan dat shisa kanko tot wel 85% minder fouten oplevert. En het is een vorm van mindfulness in actie. In het Westen denken we bij mindfulness vaak aan iets zachts, rustigs, bijna zweverigs. Maar in Japan zit het ook in discipline, herhaling en helderheid. In het aanwijzen van een hendel. In het benoemen van het nu.


Want aandacht hoeft niet stil te zijn. Je hoeft niet op een meditatiekussen te zitten. Soms is bewust leven juist een beweging, een woord, een ritueel.




#wereldwijs #shisakanko #mindfulness #japanseinspiratie #leveninhetnu #aandacht #ritueel #verstilling #deVlietendeWereld #zen


holocaust nazi
3 juli 2025
Uri (82) kwam als baby in onderduik terecht in Heemstede, terwijl zijn ouders schuilden op een boerderij in de Beemster. Zijn vader ontsnapte op het nippertje uit een deportatietrein, zonder jas, in de vrieskou van februari 1943.
1 juli 2025
Zîn vluchtte als vijftienjarig meisje uit het Koerdische dorp Lice, nadat hun huis in brand werd gestoken. In haar verhaal vertelt ze over haar roots, haar vlucht, en haar zoektocht naar identiteit in Nederland.
Vooruit kijken: het verhaal van een Joodse vrouw die Odessa achterliet
29 juni 2025
In 1995 vertrok Irina met niet meer dan een koffertje, haar papieren en hoop. Ze vluchtte uit Oekraïne omdat ze Joods was, en omdat niemand haar beschermde toen het echt nodig was.
28 juni 2025
In Japan ontdekte ik hoe diep mindfulness verankerd zit in het dagelijks leven. Niet als hype, maar als levenshouding. Vanuit die ervaring neem ik je de komende tijd mee in een nieuwe reeks: De Vlietende Wereld.
Van de Sovjet-Unie naar Nederland
20 juni 2025
Amina groeide op in de Sovjet-Unie, waar religie verboden was en hoofddoeken uit het straatbeeld verdwenen. Haar grootvader, ooit imam, verborg zijn geloof in stilte. Haar moeder stopte haar hoofddoek weg, uit angst. Maar de traditie leefde voort, in fluisteringen, in herinneringen, in gebaren.
19 juni 2025
Wat geeft jouw leven waarde? Niet groots of ingewikkeld, maar juist in het kleine: die eerste slok koffie, een wandeling, iets creëren. In Japan noemen ze dat Ikigai – 生き甲斐. Geen prestatie, maar een bron van vreugde in het alledaagse. 🌿
Zonder woorden luisteren
15 mei 2025
Mijn grootmoeder vluchtte uit het oude Tsaristische Rusland, mijn grootvader ontmoette haar in Parijs toen hij op verlof was uit Nederlands-Indië. Wat hen verbond, was iets onzichtbaars: een stille gevoeligheid. Zonder woorden aanvoelen wat de ander nodig heeft. En zo leerde ook ik zonder woorden te luisteren. Later vond ik dezelfde verfijnde stilte terug in India, Istanbul, Japan en Korea. Over de kracht van aanvoelen en luisteren met je hart.
Groeien begint met de moed om naar binnen te kijken
13 mei 2025
Tijdens mijn tijd in Japan leerde ik over Naikan: zacht en eerlijk naar jezelf kijken — niet om te oordelen, maar om te begrijpen. Later ontdekte ik dankzij een Marokkaanse broeder dat ook in de islamitische traditie een soortgelijk pad bestaat: Muhasaba. Twee werelden, één wijsheid: groeien begint met de moed om naar binnen te kijken.
geëmigeerd
30 april 2025
Met een Indonesische betovergrootvader die naar Nederland emigreerde, emigreerde Iris zelf naar Parijs en uiteindelijk naar Brazilië.
De kracht van volhouden
28 april 2025
In Istanbul leerde ik over Sabr: geduld, vertrouwen en kracht, ook als de weg zwaar is. Tijdens mijn tijd in Japan ontdekte ik Ganbaru: onverzettelijk doorzetten, zelfs wanneer alles tegenzit. Jaren later, nadat mijn zoon de diagnose diabetes type 1 kreeg, begreep ik pas écht hoe diep deze wijsheden in je dagelijks leven kunnen wortelen. Twee werelden, één boodschap: moed is soms zacht en stil, maar o zo sterk. 🌿
Meer posts